Bayram deyince hep o eski bayramlar, çocukluğumuzun bayramları gelir akla. Dedelerimiz de ‘Nerede o eski bayramlar’ derdi, bugün biz de diyoruz ‘Nerede o eski bayramlar’!
Benim ’de derin bir ah çekip nerede o eski bayramlar dediğim oluyor. Eski bayramları hepimiz özlüyoruz değil mi? Öyle ki yaşadığımız bu zor günlerde eski bayramları daha çok özler olduk, biz bayramlarımızı nasıl geçirir dik neler yapardık. Tekrar o günlere geri dönmek, biraz hüzün biraz mutluluk yaşatacak olsa da eminim iyi gelecektir hatırlamak.
Semt pazarları kurulurdu Bayram alış verişi yapılır kıyafetler alınır,nişanlı olan nişanlısıne ve ayrıca kız tarafına bayram hediyeleri alınırdı.
Eski bayramlar birlik ve beraberlik içinde geçerdi. Herkes bayramda birlikte olmak için sabırsızlanır ona göre hazırlık yapılırdı. Şekerler alınır, tatlılar,Börekler,yemekler yapılır, bayramlıklar hazırlanırdı.
Bayram sabahları erkenden kalkılır bayramlıklar giyilir büyüklerin elleri öpülür ve bayramlaşmaya gidilirdi. En güzel ve tatlı olanı da şeker toplamak olurdu. Şimdiki bayramlar gibi tatil planları yapılmazdı. Aile büyükleri ziyaret edilirdi mutlaka Anne anneler, Babaanneler Dededeler ziyaret edilirdi. Ellerini öper bayram harçlıkları alınırdı Şimdilerde ise gelişen dünya ile bizlerde gelişip değiştik ve bu değerlerimiz maalesef unuttuk..
Bayram Sofraları
Bayram sofrası denince akla önce bayram kahvaltıları geliyor. Açılan börekler, baklavalar, sarılan dolmalar. Tüm kırgınlıkların ve küslüklerin unutularak, bayramın getirdiği neşe ve heyecanla oturulan bayram kahvaltılarının tadı bir başkadır. Bayram namazı nedeniyle erkenden başlayan kahvaltılar huzurlu ve neşeli sohbetler içinde geçer. Gün içinde gelen misafirler tatlılar ikramlıklarla ağırlanırdı. Uzaktan gelen misafirlere mutlaka tekrar dan sofra kurulur birazcık da ısrar edilir ve sofraya oturulurdu.
Bayramlarda Çocuk Olmak
Bayram Arefesinde kapı kapı gezer arafalık toplardık oyunlar oynar eve gider Bayram sabahını bekler heyecandan uyuyamazdık Bayram sabahları erkenden kalkılır ütülenmiş yeni kıyafetler giyilirdi. Ailede babanın, abinin bayram namazından gelmesi ile bayramlaşma başlardı arkasından hep birlikte kahvaltı yapılır hemen sokağa koşardık. Çünkü biliyoruz ki mendiller içinde hazırlanmış lokum ve şekerler bizi bekliyordu. Kapı kapı dolaşıp bayramlaşır ve lokum veya şekerlerimizi alırdık. O heyecanla kapılara vurmamız zilleri basmamız hiç unutulamayacak bir mutluluktu. Sonrasında bir köşede oturup yerdik bir güzel lokum ve şekerleri. Tabi, o zamanlar bu kadar abur cubur yoktu bizim abur cuburumuz kaymaklı dondurma ve topladığımız şekerlerimizdi. Mahalleye gelen renkli macun tezgâhları, kâğıt helvacılar ve zincirli dönme dolap bunlardı bizim bayramımız.
Eğlenmek için telefon tablet yoktu bilgisayar oyunları yoktu sokaklar eğlenceli ve kocaman olduğu için ve tabi ‘’tehlikesiz’ ’istediğin kadar koş, futbol maçı yap, yakan top oyna lastik atla gün sonunda evine huzurla dön evine böyle geçerdi bayramlarımız.
Şimdiki Bayramlar
Artık bugün için bir nostalji havasında eski bayramlar. Şimdiki bayramlar kendimize nasıl bir tatil planı yapsak bu bayramda nereye gitsek düşüncesi halini aldı. Çocuklarımız eski bayramların, geleneklerimiz ve göreneklerimiz ile ilgili hiçbir şey bilmeden büyüyor. bunun nedeni galiba çocukların isteklerinin aileler tarafından hemen gerçekleştirilmesiyle, karşılanmasıyla alakalı olabilir. Çocuklara istediklerine, hemen ulaştığı için belki, günümüzdeki bayram sevincini, coşkusunu yaşayamıyorlar.
Z Kuşağı dediğimiz çocuklar ve gençlik yetişmekte bizler her ne kadar eski bayramlara özlem duysak ta yeni yetişen nesil kendilerine göre yaşamayı tercih edecektir. Şimdiki zaman eski zaman değil her şey tek tuşla ulaşabiliyoruz her şey parmağımız ucunda teknoloji her şeyi bize sunmaya devam ettiği sürece bizim bayramlarımız sadece bir telefon mesajında kalacaktır.
Umarım her şeye rağmen gelenek ve göreneklerimizi, Bayramlarımızı aynı tadıyla yaşatmaya devam edebiliriz gelişmiş olan bu teknolojiye inat.
Herkese şekerden de tatlı sağlıklı huzurlu bayramlar diliyorum.
Uğur Akyol
